Ժենյա Եղիկյան – «Երեք բազում կետ»

Քեզ բոլոր գրքերում փնտրեցի`
Ենթավերնագիր չունեիր,
Չհետաքրքրեցիր։
Բովանդակության մեջ էլ փնտրեցի
Ու հիշեցի բոլոր անբովանդակ քայլերդ`
Այնտեղ էլ չկայիր։
Էջանշան դրած էջում փնտրեցի.
Հիմա կասե՞ս՝ որ ասածդ էի ընդգծել,
Եվ դեռ քիչ է՝
Մի բան էլ էջանշանով նշել,
Իսկ հիմա, երբ կազմդ ինձ չի գոհացնում,
Երկրորդ հատո՛ր դարձիր,
Հնարավորություն եմ տալիս։

*
Նորից եկա քո կյանք,
Եկա՝ այնպես գնամ,
Որ ամոթից կարմրես,
Դուռը այնպես փակեմ,
Որ մտածես շրխկացրի,
Մտքովդ այնպես անցնեմ,
Որ չհասցնես բռնել։
Եկա, որ սիրտս շահես,
Բայց ըստ հերթականության.
Ջնջի՛ր, հետո շահի՛ր,
Հակառակը չանես,
Չհակառակվես,
Բոլոր պատվիրաններս կատարելուց հետո բանաստեղծությունս նորից կսկսենք։

*
Դու իմ բոլոր օրերի,
Բայց ոչ մի օրվա մեջ ներկա չգտնվող,
Ասա՛,
Դեռ քանի՞ աստղի ընկնելուն պիտի սպասեմ,
Եթե ոչ մի օր առանց քեզ գիշեր չի դառնում։

*
Քեզ համար դատարկ թղթեր ունեմ
Ու չծրարած նամակներ,
Թատրոնի երկու տոմս ունեմ ժամկետանց,
Երեկոյան ընթրիքի ամրագրած սեղան ունեմ, որին ոչ մի մատուցող չմոտեցավ,
Հեռախոսահամարդ էլ ունեմ, բայց երբեք քեզնից զանգ չեմ ստանա։
Քեզ հետ երկրի վրա՝
Միևնույնն է դու նույն երկնայինն ես…

*
Ինձ անտարբերության մի՛ մատնիր,
Ինձ
Ա՛ն
Տա՛ր
Բե՛ր
Ու…