Յուրա Սուքիասյան – «ես վախենում եմ…»
Գիտե՞ս, վախենում եմ…
Վախենում եմ, որ մի օր կդադարեմ քո մասին մտածել։
Վախենում եմ, որ մի օր հեռու կլինենք իրարից, չնայած նրան, որ շատ մոտ կգտնվենք իրար։
Վախենում եմ գրողը տանի, վախենում եմ մարդկանց ոչինչ չասող հայացքներից։
Վախենում եմ, որ կվախենաս այդ հայացքներից….
Վախենում եմ էմոցիաներ չունեցող մարդկանցից։
Վախենում եմ, էմոցիաները իրենց մեջ սպանող մարդկանցից։
Ես վախենում եմ, որ մի օր կջնջվի իմ ուղեղից քո հետ կապված ամեն ինչ։
Երբ նայելով քեզ՝ չեմ զգա այն, ինչը զգում էի ինչ որ ժամանակ առաջ։
Ներսի ու դրսի պայքար։
Ներսումս դրսիս հակապատկերն է.
Դրսից ժպտում եմ,
Ուրախ եմ,
Երջանիկ եմ,
Անվախ եմ
Ու ամենակարող։
Իսկ ներսից…
ներսիիցցց հակառակն է։
Ես վախենում եմ, որ մի օր դուրսս էլ կդառնա ներսիս նման։
Վախենում եմ, որ էլ լռությանդ մեջ ավելի շատ ձայներ չեմ լսի, քան ամբողջ աշխարհի աղմուկն էր։
Ես վախենում եմ, որ քեզանից նամակ ստանալիս, հիմար ժպիտը էլ չի հայտնվի դեմքիս։
Ես վախենում եմ ինքս ինձ կորցնելուց
Ու մեր սիրելի երգը միայնակ լսելուց։
