Վի Լո – «Գալու ես»

Գալու ես,
Գիրկս բաց է,
Ձեռքերս կոպիտ,
Հոգիս ազատ։

Գալու ես,
Որ լցնես դատարկությունս,
Գալու ես,
Որ շարունակվեմ
Ու չվերջանամ։

Գիտե՞ս
Գնալուցդ հետո
Մուսաներս երես են թեքել
Եկել են քեզ հետ
Կամ սպասում են։

Աշխատիր շուտ գալ,
Որովհետև մարդը
Թթվածնի կարիք ունի։

Բե՛ր քեզ,
Բե՛ր ու նվիրիր ինձ
Խոստանում եմ՝
Չեմ կոտրի խաղալիքի պես,
Հուշանվերի նման չեմ փայփայի,
Կհագնեմ
Ու վերջապես գոյությունդ կերևա։

Սիրտս լցվում է,
Աչքերս լցվում են,
Ժամանակը լցվում է
Ու գալդ պահանջ է դառնում։
Արի՛,
Որ կոկորդիս ժամանակը շարունակվի։

Գիտե՞ս ինչ եմ մտածել,
Թե չգաս
Կվազեմ մոտդ
Ու բարկացած ծնողի պես
Ականջներդ ոլորած կհասցնեմ տուն,
Բերեմ ու կտամ մորդ ձեռքը…