Վարսէն Ասատրյան – «Բարով ես ծնվել աղջիկ ջան»
Խաղա,ուրախացի,մեծացի,սայթաքի ու ոտքդ քերծի,բայց լսում ես երբեք,երբեք մի նեղացի աշխարհից։
Անսահման սիրի էս կյանքը,անկախ իրա մութ ու անհայտ գծերից,բալիկս քո մեծ ու զարմացած աչքերով որսա աշխարհի սիրունը ու հագեցրու կյանքիդ ծարավը։
Աղջիկս դու դեռ էլի թվեր կգլորես,էլի անհամբեր կսպասես օրացույցի փոխվելուն,ժամսլաքի անհանգիստ շարժումներին ու թիք֊թաքին,բայց ամեն անգամ,երբ նշմարվի 06.06 աչքերդ լցրու ու միամիտ ժպիտով շնորհակալ եղի համեստ կյանքիդ համար։
Էս աշխարհը քոննա։
Վառ մնա միշտ,
Էներգիադ տեղը,
Ու հա մի քիչ էլ քիչ նվնվա, մնացածը կուղղվի։
Ես էդքան էլ մեծ չեմ,բայց էլ առաջվա հինգ տարեկան հետաքրքրասեր ու շարժուն մանկիկը չեմ,հիմա ավելի հանգիստ եմ,ավելի անջատված եմ ։դ
Հա մի բան էլ, միշտ հիշի,որ փողոցը անցնելուց կողքերդ պիտի նայես ոչ թե վերև,էնտեղ թռչող ինքնագնացներ չկան աղջիկ ջան ։դ
Սա ուղղակի որ հասկանաք անջատվածությանս աստիճանը։
Դե ինչ ասեմ լավա էլի, որ ծնվել ես ու դեռ ծնվելու ես։
