Վարսէն Ասատրյան – «Ապրիր կյանքը,անգամ ծառահատված մայրուղում»

Սիրունա էս կյանքը,անկախ ամեն ինչից սիրունա ու միակնա։ Մենք ինքներս մեզ միշտ բողոքում ենք, ըմբոստանում, վայերնաբար գոռում,որ ոչինչ չի ստացվում,բայց անկախ մեր չպլանավորված վայրէջքներից`  կյանքը սիրունա, նման եռացող կասթայի` համեմված ամենատարբեր բաղադրիչներով` սեր, ցավ, հաջողություն, անկում, վերելք ու ամենահամով բաղադրիչը`ազատություն։

Շնչում էս կյանքը, չէ որ ունես ոտքեր`ամեն պահի տատիկին այցելելու համար։ Ունես ձեռքեր`մամչկային գրկելու համար։ Լեզու`ամեն պահին բղավելու համար խենթացած կյանքի սիրուց։։ Եվ աչքեր`էս կյանքի գույները տեսնելու համար։ Գնահատիր ու արժևորիր էն, ինչը կա,սիրիր ու պահպանիր էն, ինչը արդեն քո մի մասնիկնա, լիաթոք շնչիր էս կյանքը,իսկ ես գնացի ելակով կեքս ուտելու։)))