Վահան Գիլոյան – «Մարդիկ գալիս են մեր կյանք»
Գալիս ես դու կյանք Ու ապրում անհոգ Ապրում ուրախ Ու երջանիկ Բայց հետո զգում Թե ում շնորհիվ ու ինչ գնով Հասկանում թե հիմա Ումն է քո կյանքը Թե ում համար ես ապրում Ապրում ես Մորդ համար Ով կյանքն է դրել քո կյանքի համար Անքուն գիշերներ քո քնի համար Դժվար օրեր քո անհոգ օրվա համար Ապրում ես Հորդ համար Ով գիշեր ցերեկ աշխատել է Որ դու չզգաս ոչ մի բանի կարիգ Գլուխդ չկախես ոչ մեկի առաջ Ես կյանքս կտամ նրանց համար Չեմ խնայի երբեկ ոչինչ Չեմ թողնի որ տխրեն իմ պատճառով Ես հորս պատիվն ու հպարտությունը Մորս ուրախությունն ու հպարտությունը Ես ձեզ սիրում եմ իմ ծնողներ
***
Մարդիկ գալիս են մեր կյանք Ու գնում են վայրկյանի պես Չես հասկանում ինպես եկան Չես հասկանում թե ինչպես վերք թողեցին սրտիտ վրա Չես հասկանում թե այս կյանքում Ով է արդար ով անարդար Քչերն են այսօր արդար Դիմակ ունի սատանան Ինչքան էլ մարդը լինի չար Հոգու խորգում ունի սուրբ լույս Աստված է այն մեզ ուղարկում Բայց ավաղ դևերն են շատ Մարդիկ մեղադրում են իրենց Որ շատ չար են ու շաը վատը Բայց մարդն է իր կյանքի տերը Եթե ուզի կանի բարին ոչ թե չարը Այս կյանքում նորմալները թշվար են Սիրողները առհամարված ու մենակ Մարդը մարդու ունեցվացքին է նայում Ոչ թե հոգու անմար գանձերին
***
Դու հեռացար ու գնացիր Ու երևի հիմա դու Ուրախ ապրում ես քո կյանքը Չես էլ հիշում դու իմ մասին Չես հիշում այն օրերը Այն օրերը, որ ապրում էինք իրարով Չես հիշում քո խոստումները Որ աշխարհն էլ դեմ լինի կլինես դու իմ կողքին Իսկ հիմա ուր ես որտեղ Ուր գնամ որտեղ քեզ գտնեմ Սիրտը իմ մենակ չի ուզում ժպտալ Ու հիմա փակեն դռները սրտիս Ես չէի կարող անգամ մտածել Որ կարող ես ապրել առանց ինձ Բայց հիմա նորից մենակ եմ Մենակ ու տխուր այս բարդ ուղղում Ես մի բան կխնդրեմ Աստծուց Որ լինես ուրախ չտխրես երբեք Երջանիկ ապրես ամեն վայրկյան Ու գտնես քո իրական ճակատագիրը Ես հեռանում եմ որպես մի վատ հուշ Գնում եմ մի մեծ ցավ սրտումս Հեռանում եմ որ դու ժպտաս Հեռանում եմ սիրելով Ես չեմ կարող էլ ուժ չունեմ Չեմ կարող էլ քեզ հետ քայլել Հեռանում եմ մնալու ցանկությամբ Հեռանում եմ սիրելով
***
Ես չեմ եղել երբեք հպարտ Ես չեմ եղել երբեք գորոռ Չեմ ընդունում գոռոզներին Իր ունեցածը ուրացողին Չեմ ընդունում երբ մարդիկ Հարուստ են միայն նյութական Աղքատ է հոգին մարդկանց Փողն է նրանց ապագան Փողն է նրանց ուժը Ոչ թե գիտելիքը անսպառ Բայց այս կյանքում անարդար Փողն է չափման միավոր Ես երբեք չեմ հարգել Ու չեմ հարգի այն մարդուն Ով էժան է իր շորերից Անսիրտ է բայց սեր է կանչում Նրանք գնում են ամեն ինչ Նույնիսկ սերն են գնում փողով Իսկ երբ տեսնում են անկեղծ սեր Ծաղրում են ու ծիծաղում Բայց կգա օր նրանց էլ կգնեն փողով Երբ չլիլի փող չի լինի նաև սեր Չեն լինի այն ընկերները Ովքեր կողքիտ էին միշտ Երբ կար փողը չկար հավատք Քրիստոնյա էր միայն անունով Իսկ հիմա կանչում են Աստծուն Բայց ինչ արել են նրանք երբեք չի ների Աստված Երբ տեսնում էին ընկած մարդ Անտեսում ծիծաղում ու անցնում էին Իսկ հիմա իրենց են ծաղրում Ու խղճալով գումար տալիկ Բայց արդեն ուշ է Երբեք ետ չես բերի անցյալը Չունես արդեն տեղ քայլելու Ու էլ երբեք չես կարող ետ գնալ
***
Գիտեմ ես մի բան Ես կամ այնպիսին ինչպիսին որ կամ Ստեղծել է Աստված ինձ հենց այպիսին Ու չեմ փոխվի ես երբեք կյանքում Կլինի կողքիս թեկուզ մի հոգի Բայց կլինի արժանի մի մարդ Ով ինձ կնդունի ինչպես որ կամ Ով կողքիս կլինի իմ նեղ օրերին Ով իմ սխալը չի գոռա բոլորին Ով սխալը կասի միայն ինձ Կուղղի սխալս ինձ հույսեր տալով Ոչ թե ուղղակի խոսքեր ինձ կասի Ու թեկուզ ոչ ոք չլինի կողքիս Գիտեմ որ ծնողներս կողքիս են միշտ Ու կոգնեն ինձ ինչ էլ որ լինի Ու չեն մտածի իրենց իսկ շահի մասին Ու գիտեմ մի բան Թեկուզ արածդ մարդը չտեսի Կտեսնի Աստված Ու այն անպատասխան երբեք չի մնա։
***
Լինում է կյանքում երբ էլ չունես ուժ Երբ ուզում ես ուղակի մեռնել Երբ չես ուզում առաջ նայել Երբ կյանքն արդեն սպանել է քեզ Երբ չկա կողքիտ էլ ոչ մեկ Երբ կյանքն էլ անգամ չի ժպտում քեզ Բայց գալիս է մեկը այն մեկը Ում սպասել ես երազել ես միշտ Գալիս մարդ ով հասկանում է քեզ Նվիրվում է քեզ նվիրվում միմյանց Դառնում միմյանց համար աշխարհ Լցվում է կյանքդ նրա ժպիտով Ապրում ամեն պահը նրանով Կյանքդ նոր գույն շունչ է ստանում Բայց երբեմն անմտածված Ցավ ենք տալիս մեկս մեկի Բայ գիտեմ որ սերը երբեք չի մեռնի Մարդու սրիրտը չի սառի Իսկ այս կյանքում բոլորն էլ ունեն Իրավունք հնարավորություն սխալվելու
***
Գալիս է մի պահ Երբ չես ուզում ապրել Չես ուզում ժպտալ Չես ուզում Մարդկանց նայել Բայց հանկարց անհույս տեղից Ծագում է մի լույս Արև Լուսավորում կյանքդ Գունավորում այն վառ գույներով Մտնում սրտիդ մեջ ու մնում այնտեղ Հոգումտ վառում անմար մի կրակ Դառնում կյանքիտ հույսը անմար Դառնում կյանքից էլ առավել Երբ նեղացնում ես նրան հանկարց Կյանքտ դառնում է անգույն Իսկ երբ ժպտում է նա ջերմ Աշխարհը քեզ են տալիս կարծես Ու էլ չես ուզում նրան բաց թողնել Բռնում ձեռքը ամուր ամուր Պահում նրան քո սրտում
***
Գալիս ես դու կյանք Ու ապրում անհոգ Ապրում ուրախ Ու երջանիկ Բայց հետո զգում Թե ում շնորհիվ ու ինչ գնով Հասկանում թե հիմա Ումն է քո կյանքը Թե ում համար ես ապրում Ապրում ես Մորդ համար Ով կյանքն է դրել քո կյանքի համար Անքուն գիշերներ քո քնի համար Դժվար օրեր քո անհոգ օրվա համար Ապրում ես Հորդ համար Ով գիշեր ցերեկ աշխատել է Որ դու չզգաս ոչ մի բանի կարիգ Գլուխդ չկախես ոչ մեկի առաջ Ես կյանքս կտամ նրանց համար Չեմ խնայի երբեկ ոչինչ Չեմ թողնի որ տխրեն իմ պատճառով Ես հորս պատիվն ու հպարտությունը Մորս ուրախությունն ու հպարտությունը Ես ձեզ սիրում եմ իմ ծնողներ
Հետևեք ինձ ՝
Ինչպիսի՞ն է ձեր արձագանքը
Զվարճալի
0
Օգտակար
0
Սիրելի
0
Վստահ չեմ
0
