«Չեմ կարծում, որ երջանկությունը գաղտնիք ունի». Ծով Ալիզե | Հարցազրույց
Այսօր ձեզ ենք ներկայացնում զրույց երիտասարդ գրող Ծով Ալիզեի հետ.
– Առաջին հարցը՝ կասե՞ք երբվանից եք սկսել գրել։
– Երբ դեռ գրել չգիտեի։
– Ի՞նչն է ձեզ մոտիվացնում գրել և ինչ դժվարություններ ունեք գրելիս։
– Ամեն ինչ կարող է մոտիվացնել և հակառակը դեմոտիվացնել։ Որպես այդպիսին դժվարություններ չկան, երբեմն պարզապես ժամանակը չի հերիքում։
– Ժամանակակից գրողներից ու՞մ ստեղծագործություններն եք նախընտրում, ընդհանրապես ի՞նչ ժանրի սիրահար եք։
– Փիլիսոփայական և դոկումենտալ գրականություն ավելի հեշտ և կլանված եմ կարդում, բայց որպես այդպիսին ինչ-որ մի ժանրի սիրահար չեմ։ Կարող եմ միևնույն ժամանակ տարբեր ժանրերի գրքեր ընթերցել։ Մեկը գնացքում, մյուսը քնելուց առաջ, մյուսը առավոտյան․․․երբեք որևէ գիրք սկզբից մինչև վերջ միայնակ չի լինում իմ գրասեղանին, իմ պայուսակում և ընդհանրապես․․․այդ պատճառով գրեթե բոլոր գրքերն ավարտելու համար ինձնից կարող է երկար ժամանակ պահանջվել։
– Ինչու՞ հենց Ծով Ալիզե։
– Այս հարցին շատ եմ պատասխանել և պիտի խոստովանեմ, որ հոգնել եմ։ Առաջարկում եմ արդեն սովորական համարել, որ իմ գրական կեղծանունը Ծով Ալիզեն է։
– Կարոտու՞մ եք Երևանը։
– Ոչ ես եմ հասցնում Երևանը կարոտել, ոչ Երևանը՝ ինձ, քանի որ հաճախ եմ գալիս Երևան։ Լավ է, երբ ժամանակ չկա կարոտելու։
– Ո՞րն է ըստ ձեզ ֆրանսիական հասարակության ու հայկական հասարակության միջև տարբերությունը, նշեք հայկականի առավելություններն ու թերությունները։
– Չէի ուզի համեմատել։ Անօգուտ է։ Ինչի՞ համար համեմատել բոլորովին տարբեր մշակույթներ, կացութաձևեր, աշխարհահայացքներ․․․էլ չեմ խոսում ֆրանսիական հասարակության բազմագույն ու բազմաշերտ լինելու մասին, որն էլ իր հերթին այդ հասարակության հարստությունն է․․․ միայն մի բան կարող եմ նշել․ Ֆրանսիայում երեխան դեռ մանկապարտեզից սովորում է նախադասությունը սկսել ես կարծում եմ արտահայտությամբ․․․սա կարևոր նախապայման է առողջ հասարակություն ունենալու համար։
Նկատի չունեմ, որ այս հարցում հայ հասարակությունը թերանում է, պարզապես հայ հասարակության մեջ մինչև անհատը փորձում է արտահայտել իր միտքը, արդեն պարզվում է, որ ինքը սխալ է․․․Ֆրանսիացին երբեք չի ասի՝ դու սխալ ես, նա պարզապես կասի՝ ես քեզ հետ համաձայն չեմ։
– Եթե հնարավորություն տային ձեր մեկ ցանկությունն իրագործել, ապա ո՞րը կլիներ դա։
– Ունենալ բոլոր մյուս ցանկություններս իրագործելու հնարավորություն։
– Ի՞նչ սկզբունքներով եք առաջնորդվում կյանքում, և ո՞րն է ըստ ձեզ երջանկության գաղտնիքը։
– Ինչ-որ մի պահից սկզբունքն ընդամենը սովորության նման մի բան է։ Ես սովոր եմ ազնիվ լինել առաջին հերթին իմ ցանկությունների հետ։ Ո՞րն է երջանկության գաղտնիքը․․․չգիտեմ․․․չեմ կարծում, որ երջանկությունը գաղտնիք ունի․․․
– Ներկայիս տենդենցներից ո՞րն եք հավանում և ո՞րը ոչ։
– Չգիտեմ ինչ տենդենցների մասին է խոսքը։ Չեմ կարող պատասխանել։
– Եվ վերջում՝ ի՞նչ կարծիք ունեք մեր կայքի՝ newsflow.am մասին։
– Չեմ խաբի․․․մինչև այս չեմ իմացել ձեր կայքի մասին, հետևաբար չեմ հետևել ․․․միայն կարող եմ ասել, որ ուրախ եմ, որ հետաքրքրվում եք ժամանակակից գրականությամբ, բայց կնախընտրեի, որ հարցերը մտածելու, զարմանալու առիթ տային։ Կարծում եմ այս ուղղությամբ պետք է աշխատել։
– Շնորհակալություն հարցազրույցի համար:
– Շնորհակալ եմ ես նույնպես։
Հիշեցնենք, որ Ծով Ալիզեն երիտասարդ հայ գրող է, ում հայտնի գրքերից են «Տես, որ լռում եմ», «Երեք քաղաք» գրքերը:
