Թինա Գաբրիելյան – «Քեզ կորցնելու վախը»

Մեջքս գրկեց քամին, սողոսկեց մաշկիս տակ ու պինդ փաթաթվեց ոսկորներիս….
Քթիս տակով քամու հետ անցնում է քեզ կորցնելու վախի բույրը և աչքերիս առաջ հառնում է այդ թափանցիկ գույնը…
Քեզ կորցնելու վախը թափանցիկ է…ես նրան չեմ կարողանում բռնեմ և խեղդեմ…անգամ չեմ կարողանում ճիշտ երանգը տալ….
իսկ թափանցիկը գո՞ւյն է, թե՞ գույնի բացակայություն…
եթե այդ վախը գույն ունենար ես աշխարհի բոլոր ջրաներկերից կհանեյի այդ գույնը, կնկարեի բոլոր թղթերի վրա և հետո կայրեի, որպեսզի ինքը ինձ չայրի…
Եվ ես մրսում եմ քեզ կորցնելու վախից և փորձում եմ տեղավորվել ափիդ մեջ և ծածկվել քո մատներով…
Փակի՛ր դեպի ինձ բերող բոլոր դռները և պատուհանները, մեկուսացի՛ր ինձ հետ…նկարի՛ր ինձ համար թափանցիկը, ես ուզում եմ այրել քեզ կորցնելու վախը…