Տիգրան Էլոյան – «Գիշերային զգացմունքներ»

Կրկին գիշեր է` արտասվող գիշեր,

Սիրտս ծակում է ինչպես սուր փշեր,

Լիալուսին է երկնքում այսօր,

Նա էլ է կարծես լցված կարոտով:

 

Դու էլ մեկ համառ, մեկ էլ անհանգիստ,

Սիրում ես խելառ, բայց դու էլ ունես սիրտ,

Տառապյալն եմ ես` քո սիրուց գերված,

Քո նուրբ հայացքին ու մարմնին մերված:

 

Ինչու ես իմ հետ այսքան օտարի,

Չէ որ ունեմ սիրտ ու այն էլ բարի,

Երբեք չի թողնի մեր սերը մարի,

Թեկուզ որ անցնի շատ ու շատ տարի:

 

Բայց արի նորից չխառնենք ոչինչ,

Սիրենք մենք ազնիվ,լինենք իրար կողք,

Համառ պայքարում տանենք ոչ ոքի,

Ոչ ինձ ոչ էլ քեզ չհանձնենք գերի…