Բարև։ Ես Տիգրան Դավթյանն եմ։ Ծնվել եմ 1996թ. հուլիսի 16֊ին Կոտայքի մ., գ. Գեղաշենում։ Մասնագիտությամբ երաժիշտ եմ(երգիչ)։ Նախասիրություններս շատ են, բայց հիմնականում զբաղվում եմ ընթերցանությամբ, մարմնամարզությամբ ու ստեղծագործելով։ Գրում եմ նաև երգեր։

Ներկայացնում  եմ  իմ  ստեղծագործություններից  մեկը, որը նվիրվում է 2016թ. Ապրիլի 2֊6֊ը Հայ֊ադրբեջանական սահմանում կռվողներին և Զոհվածների Հիշատակին

ՈՒ ԹԵ ԳՆԱՄ, ԱՆԷԱՆԱՄ...


Գնում եմ մարտի, իմ մա՛յր, իմ գարու՛ն,
Անհո՛գ եղիր, հետ եմ ես գալու,
Նորից մանկան պես կրծքիդ փարվելու,
Ամուր գրկելու, համբուրելու,
Եղի՛ր հպարտ, քանզի զինվորդ անվախ է, անպարտ,
Իմ նուրբ էություն, դու իմ անքակտ։

Գնում եմ կռիվ իմ հա՛յր, իմ կանգու՛ն լեռ,
Անհո՛գ եղիր, ետ կգամ ես անվեհեր,
Մանկան պես կրկին գիրկդ կնետվեմ,
Քո գրկում մի պահ անհոգ կհրճվեմ,
Հպա՛րտ եղիր, թիկունքն եմ քո, մի՛ վհատվիր,
Իմ հոգու՛ սյուն, դու իմ աշխա՛րհ, իմ աննկու՛ն...

Բայց թե հանկարծ հեռանամ անդարձ,
Ինձ չփնտրես դաշտում խոցված,
Դու ինձ փնտրի՛ր լուրթ երկնքում,
Երկնի անմահ արահետում,
Ու թե գնամ, անէանամ,
Ինձ չորոնես խոցված ճամփին,
Ոչ էլ փնտրիր մոլոր ճամփեքին,
Դու ինձ որոնի՛ր աստղեր կողքին,
Անմար վառվող փառքի ճամփին։

04.04.2016թ.

Հետևեք ինձ

Facebook.com

Էլ. հասցե` [email protected]