Տաթև Ղումաշյան – «Մի օր կգա ու դու էլ երջանիկ կլինես…»
Մի օր քո կյանք է գալու ու դու մենակ չես անցնելու ո՛չ փողոցի դժվար հատվածներով, ոչ էլ դժվարությունների միջով։ Նրբանկատ միգուցե չլինի, բնավորությունը բարդ ու դժվար կլինի, բայց իր հետ երբեք, ոչինչ ու ոչ մի բան բարդ չի թվա, որովհետև քոնն է, քո սրտի մարդն, ում կանչել ես վատ երազներից արթնանալիս, ում կարոտել ես հեռավորության վրա, ումից նեղացել ու հաջորդ վայրկյանին մոռացել ես պատճառը։
Մի օր գալու է նա, ում հետ խոսելու ես անիմաստ ու քեզ ընդհանրապես չհետաքրքրող թեմաներից, բայց չես հոգնելու, չես ձանձրանալու, որովհետև ականջիդ միակ դեղը իր ձայնն է լինելու։ Իր հետ լեզու չես գտնի, բայց դա մտահոգվելիք չէ, երբ սերը վաղուց է ձեզ գտել։
Քեզ հաճոյախոսություններով չի պարուրի, որովհետև դրանք իր համար չեն, բայց երբ ժպիտով նայի աչքերիդ, քեզ կթվա, թե դրանցից աշխարհում միայն դու ունես ու Աստված քեզ է միայն դրանցից շնորհել։
Մի օր կգա ու քեզ կառնի իր հոգու թևի տակ, կբռնի սրտիդ ձեռքն ու կտանի մի աշխարհ, որտեղից հեռանալ երբեք չես ցանկանա։ Կգա, կխառնի գիշերդ ու ցերեկդ, կտանի երազներդ, ուր օտար մարդիկ կլինեն ու կդառնա երազներիդ ու կյանքիդ միակ հերոսը, ով էլ չի թողնի, որ վատ երազներ տեսնես։
Դու կմտածես իր մասին՝ քեզ մոռացած, դու կուզենաս, որ ժպտա, թեկուզ չտեսնես այն ժպիտը, որը փոխեց կյանքդ հենց առաջին օրվանից, երբ հանդիպեցիք։Դու երբեք չես մոռանա այդ օրը, երբ անծանոթ մեկը մի հայացքով քեզ հուշեց, որ լինելու է քո կյանքում, երբ անծանոթ մեկի աչքերից ու հայացքից խաղաղվեց ներսումդ ամեն բան։
Դու հետո փնտրելու ես նրան…փնտրելու ես երկար, փնտրելու ես անծանոթների մեջ, փնտրելու ես այնտեղ, ուր տեսել ես նրան առաջին անգամ ու մի երջանիկ պատահականությամբ նա է քեզ գտնելու։
Մի օր կգա ու դու էլ երջանիկ կլինես, ուղղակի սպասիր։
Մի սիրուն օր կգա ու կդարձնի կյանքդ ու հոգիդ ավելի սիրուն, դու սպասիր. համբերատար սպասումից է, որ մարդիկ հասնում են իրենց կյանքի իրական ու արժանի սիրուն…
