Տաթև Սիրունյան – «ԱնԻՆՁ աշունը»

 

Ու Աշնանը դու ավելի շատ կզգաս կարիքս…
Աշնանը ցուրտ է , մռայլ
Անձրևները կխանգարեն մեր հանդիպումներին.
Ու դու ինչպես միշտ չես խիզախի անձրևոտված դիմավորել ինձ
մտածելով անկարևորի մասին
Նյութականի մասին…
Հետին պլան մղելով իմ հոգևոր սերն ու քո հանդեպ տածած անկեղծ զգացմունքներն…
Աշնանը դու կհիվանադանաս իմ բացակայությունից
Անինձ ներկադ կզզվեցնի սեփական եսդ ու կսկսես դողալ սիրո պակասից ու դեղ չես գտնի դրա դեմ`
դա անբուժելի է
ես թույլ չեմ դա բուժվի Անինձ ներկադ, որ միշտ մրսես աշուններին…
Անիծելով խեղճ եղանակին
Փոխարեն ինձ վերադարձնելը…

Ձեզ նույնպես կարող է դուր գալ