Սվետլանա Դավթյան – «Աչքերը երբեք չեն ստում»
Աչքերը երբեք չեն ստում, բայց մի թե դրանց խաբել հնարավոր չէ
Աչքերը … դրանք երբեք չեն ստում, բայց մի մտածեք, որ դրանց խաբել հնարավոր չէ: Տեսնել նշանակում է հավատալ, բայց մի՞ թե դա է ճշմարտությունը:
Գիտեմ դու էլ ես խաբում, ես էլ, մյուսն էլ ու բոլոր մարդիկ առհասարակ: Չէ՛, դու ճիշտ ես, նրանք չեն խաբում, նրանք խաբվում են: Մենք անընդհատ խաբում ենք ու նաև ինքներս մեզ ենք ստում, քանի որ փորձում ենք թաքցնել անհայտ ակնհայտը: Լեզուն միշտ կարող է թաքցնել, իսկ աչքերը՝ երբեք:
7 միլիարդ մարդ, 14 միլիարդ գեղեցիկ ու զույգ աչքեր: Եվ բոլորը այնքան գեղեցիկ են խաբում, որ չես կարողանում չհավատալ: Բայց միշտ մոռանում են մի փոքր և կարևոր տարր՝ աչքերը:
Չէ որ աչքերը երբեք չեն ստում, դրանք գիտեն մեր մասին ամեն ինչ և ակնհայտորեն ցույց են տալիս խորքում թաքցրածը:
Թե ինչ ուժ է դա ես չեմ կարող ասել, միայն գիտեմ, որ այն գոյություն ունի: Ինչպեսի պատասխանը կարևոր չէ, կարևորը ինչ հարցի պատասխանին հավատալն է:
Աչքերը չեն ստում: Սխալը դրանք թերագնահատելու մեջ է:
Մարդիկ միշտ գիտեն, ինչ է պետք ասել ճշմարտությունը թաքցնելու համար, բայց հարցից անհանգստացած ճշմարտությունը հոգու խորքից մի պահ թռչում է աչքերի մեջ և ամեն ինչ վերջացած է:
