Սայաթ Սերոբյան – «Չորս կողմը մեռելներ էին»

Չորս կողմը մեռելներ էին, Չորս կողմը անթաղ դիակներ, Չորս կողմը դեմքեր էին Հաց ու ջրի կարոտ հայացքներ, Արեւի լույսը քարացած Վառում էր դեմքերը պաղած, -Մայրի՜կ, սոված եմ տուր ինձ հաց, Սեւ էր սար ու ձոր, Ճչում էր բարուրը մոլոր, Մահը աչքերի մեջ հայացքներ Դագաղ չկար՝ փռված դիակներ, Չորս կողմը մեռելներ էին, Չորս կողմը անթաղ դիակներ...