Սայաթ Սերոբյան – «Չորս կողմը մեռելներ էին»

Չորս կողմը մեռելներ էին,
Չորս կողմը անթաղ դիակներ,
Չորս կողմը դեմքեր էին
Հաց ու ջրի կարոտ հայացքներ,
Արեւի լույսը քարացած
Վառում էր դեմքերը պաղած,
-Մայրի՜կ, սոված եմ տուր ինձ հաց,
Սեւ էր սար ու ձոր,
Ճչում էր բարուրը մոլոր,
Մահը աչքերի մեջ հայացքներ
Դագաղ չկար՝ փռված դիակներ,
Չորս կողմը մեռելներ էին,
Չորս կողմը անթաղ դիակներ...