Մեր հայկական քանոնի մասին

Եթե մենք մեր ազգայինը չպահենք ու չարժևորենք, ոչ ոք մեր փոխարեն դա չի անելու։

Քանոնն արևելյան գործիք է և մեծ տարածում ունի արաբական աշխարհում,Եգիպտոսում, Սիրիայում, ինչպես նաև Թուրքիայում, Պարսկաստանում, Հունաստանում:Որպես հիմնական տարատեսակներ տարբերակվում են

1) արաբական քանունը,

2) պարսկական գանունը

3) հայկական քանոնը:

Հայկական քանոնն իր ուրույն տեղն ունի և տարբերվում է այլ ազգերի քանոններից՝

իր ինտոնացիոն հնչողությամբ
լադային կառուցվածքով
երաժշտական արտահայտչամիջոցներով
տեխնիկայի կատարողական ոճով և ձևերով

Քանոնը հայկական ամենատարածված և սիրված նվագարաններից է: Սկզբում քանոնը նվագում էին միայն տղամարդիկ, իսկ հետո դարձավ կանանց սիրելի գործիքը:

Հազվադեպ կհանդիպենք նաև քանոնահարների։Հայ իրականության մեջ հայտնի է Նարեկ Կազազյանը,ով 2012-ին դասական «Եվրատեսիլ» մրցույթում զբաղեցրեց երրորդ տեղը՝ ներկայացնելով հայկական քանոնն ամբողջ աշխարհին։

Նվագարանը պատրաստվում է ծիրանենու, ընկուզենու, հաճարենու, չինարու փայտից։

Քանոնը շարունակվում է զարգանալ և ընդունվում է տարբեր երկրներում որպես հայկական քանոն։:

ԲԱՍ-ՔԱՆՈՆ

Քանոնի այս նոր տարբերակը հեղափոխություն է հայ երաժշտության մեջ։

Այս գործիքի ստեղծման գաղափարի հեղինակն է կոմպոզիտոր՝ Արա Գևորգյանը, իսկ գործիքը պատրաստել է Ալբերտ Զաքարյանը։ Ստեղծվել է քանոնից էականորեն տարբերվող գործիք։ Բաս-քանոնը աշխարհում առաջին նման գործիքն է։ Յուրահատուկ է նաև, որ գործիքները կրում են հայկական կանացի անվանումներ՝ «Ալվարդ», «Նվարդ», «Գոհար»։Նկարում պատկերված է Նվարդ անունը կրող բաս-քանոնը։