Խտրականության հիմքը տգիտությունն է / Մամիկոն Հովսեփյան
Հունիսը նշվում է որպես ԼԳԲՏ Հպարտության ամիս՝ ի հիշատակ Սթոնվոլյան ապստամբության, որը տեղի է ունեցել 1969թ․ հունիսի 28-ին։ Սթոնվոլյան ապստամբության ժամանակ ԼԳԲՏ անձանց կողմից իրականացվող բողոքի ցույցեր են եղել ընդդեմ ոստիկանության, որոնց ընթացքում տեղի են ունեցել բռնություններ։
Դեպքերը տեղի են ունեցել Նյու Յորքի Ստոնվոլ Իննում։ Այս բողոքի ցույցերը նաև շատերն անվանում են ԼԳԲՏ ազատագրման շարժման ամենակարևոր միջոցառումները, որը դարձել է ժամանակակից պայքարի սկիզբը ոչ միայն ԱՄՆ-ում, այլ նաև պատմական քայլ է եղել ամբողջ աշխարհի համար։
ԼԳԲՏ անձինք անտեսանելի են եղել և տարբեր մշակույթներում տարբեր ձև ընկալվել։ Ասիական տարբեր մշակույթներում, Ամերիկայի հնդկացիների ռիտուալներում փառաբանել են և մեծարել։ Իսկ տարիների ընթացքում տարբեր ռեժիմների ազդեցության տակ ճնշվել են տարբերվող մարդիկ, այդ թվում ԼԳԲՏ անձինք։ Հպարտության երթը և դրան զուգորդող միջոցառումները միտում ունեն բարձրացնել տեսանելիությունը՝ ցույց տալով, որ ԼԳԲՏ անձինք կան մեր հասարակություններում և նրանք ևս ունեն հավասար իրավունքներ և հնարավորություններ։ Դրանք տեսանելիության և բողոքի երթեր են եղել, որոնք ունեցել են նաև քաղաքական ուղերձներ:
Ավելին կարող եք կարդալ այստեղ:
– Ըստ Ձեզ ո՞րն է հոմոֆոբիայի հիմնական աղբյուրը:
– Հոմոֆոբիայի հիմնական պատճառը հայրիշխանության մոդելն է, որը պարունակում է բռնություն, անհավասարություն ու խտրականություն։ Դոմինանտության ձգտող հայրիշանության մեջ թաղված անձինք ստեղծում են նորմեր, որոնցով նսեմացնում են մյուսներին՝ իրենց դերը բարձրացնելու նպատակով։ Նույն սկզբունքով նրանք ստորադասում են կնոջ դերը, բռնանում կանանց ու թույլ չեն տալիս առաջ գնալ որևէ ոլորտում։ Նույն կերպ ԼԳԲՏ անձանց ևս ցածր են դասում, որպեսզի նվազեցնեն իրանց մրցակցությունը քաղաքական և հասարակական դաշտերում։ Դա տկար մարդու վախն է, քանի որ ինքը որևէ արժեք ու որակ չունի հասարակության ու քաղաքականության մեջ մրցունակության համար և ստեղծում է կեղծ արժեքներ իր դերը կարևորելու համար
– Որո՞նք են այն հիմնական քայլերը, որոնց միջոցով կարելի է արմատախիլ անել հոմոֆոբիան հասարակությունից:
– Հիմնական քայլերը պետք է ուղղված լինեն ճշգրին տեղեկատվության տարածմանը, քանի որ հոմոֆոբիան և ընդհանրապես խտրականության հիմքը տգիտությունն է։ Շատ հեշտ է անտեղյակ կամ չկրթված մարդուն մանիպուլացնելը կեղծ տեղեկատվությամբ։ Հետևաբար պետք է ավելի հետևողական լինել ու միջոցներ ձեռնարկել մեդիայում շրջանառվող ապատեղեկատվության դեմ։ Նաև շատ կարևոր է սեռական դաստիարակությունը, որ անձը ճանաչի նախ ինքն իր մարմինը, իր սեռականությունը, իմանա սեռական բազմազանության մասին և դա հիմք չդարձնի իրենից տարբերվողներին ճնշելու համար։
– Որո՞նք են այն ապատեղեկատվական լուրերը, որոնք կարող են Ձեզ հունից հանել:
Օրինակ մեր լրատվամիջոցները շատ են պատմություններ հորինում, որոնք անիրական են, բայց դրանք օգտագործվում են շահարկումների համար՝ մեկին թիրախավորվելու, վիրավորելու, հունից հանելու։ Նաև թարգմանում են ռուսական մեդիայի կեղծ ու հորինված նյութեր։ Հաճախ ԼԳԲՏ անձնանց շահարկում են քաղաքական խաղերի մեջ, որն այս օրերին վառ երևում է, օրինակ եթե հեղափոխության օրերին որևէ ԼԳԲՏ անձ նկարվել է շարժման առաջնորդների հետ և հիմա պաշտոն ունի, ապա այդ նկարը հաճախ հրապարակվում է՝ ուղեկցվող ֆանտաստիկ ժանրի մի առասպելով։ Կամ երբ ԼԳԲՏ անձը նախարարություն էր դիմել և հանդիպել կրթության նախարարի հետ իր կրթական իրավունքը վերականգնելու նպատակով, ապա դեղին մամուլը փորձեց սկանդալ ստեղծել դրա շուրջ, իբր նախախարը ԼԳԲՏ համայնքի հետ ինչ որ ծրագրեր է սկսել։
– Իսկ Վերջին մեկ տարվա ընթացքում Ձեզ դիմել՞ են անձինք, ովքեր բռնության են ենթարկվել և հիմնականում ի՞նչն է դրա առիթը հանդիսացել:
– Դիմողներ շատ են, ընտանիքում բռնության դեպքերով, ատելության հիմքով հանցագործություններ, խտրականության դեպքեր տարբեր ոլորտներում և այլն:
– Ո՞րն է հավասարության և սիրո սահմանումը ըստ Ձեզ:
– Յուրաքանչյուր մարդ նախ պետք է սիրի ինքն իրեն, այսինքն՝ ինչպիսին կա, ընդունի իրեն և մյուսների բազմազանությունը:
