Ողջո՜ւյն, ես Նարէ Կոմիտասի Ստեփանեանն եմ, հոգով ՝ ստեղծագործ, իսկ ապագա մասնագիտությամբ՝ IT-իշնիկ։

Նարէ Կոմիտասի

Դեռևս 17 տարեկան եմ, բայց արդեն հասցրել եմ իմ փոքրիկ ներդրումն ունենալ հայ ժամանակից գրականության մեջ. գրում եմ բանաստեղծություններ ու պատմվածքներ։ Գրելն ինձ համար հոգիս թեթևացնելու ու կարծիքս արտահայտելու մի ձև է։ Էլ ինչ գրող, եթե կարդալ չի սիրում, բայց կարդալուց բացի ես նաև շատ եմ սիրում ասմունքել, դա էլ նման է կյանքը կետադրելուն։ Իմ սիրած գրողը Պաուլու Կոելյուն է, շատ հոգեհարազատ է, իր պատկերացումները կյանքի մասին հիմնականում համընկնում են իմինի հետ։

Եթե գրելն ինձ համար ապրելակերպ է, ապա նվագելն ու երգելը՝ ուղղակի շնչառություն։ Նվագում եմ և՛ կիթառ, և՛ դաշնամուր. դրանցից յուրաքանչյուրն ունի իր ուրույն տեղն իմ կյանքում. դաշնամուրի ստեղները ստիպում են ամեն անգամ հիշել կյանքի վայրիվերումները, իսկ կիթառի լարերը՝ կյանքի տատանողականությունը։

Նարէ Կոմիտասի

Սիրում եմ նաև կարծիքս հայտնել տարբեր հարթակներում։ Մի քանի տարի առաջ նաև հնարավորություն ընձեռվեց TEDxKidsYerevan-ում ելույթ ունենալ. խոսում էի դեռահասների, նրանց խնդիրների ու դրանց լուծման մասին։

Կյանքիս բոլոր խնդիրների լուծման համար գտել եմ մի բանաձև.

Միշտ պետք է լինել զինված կամքի ուժով ու նպատակասլացությամբ, այդ ժամ ոչ մի խնդիր անգամ չի համարձակվի կյանքում մեծ դեր խաղալ, ուղղակի զգացե՛ք վայրկյանը և սիրե՛ք կյանքն իր բոլոր գույներով։

Հեղինակ ՝ Գոհար Հայրապետյան