Հայկ Խոջոյան – «Տենչ»
Պարանոցիդ այդ համբույրը շոյեց շուրթերս հավետ
Ու վարսերիդ անուշ բույրը օծանելիքս դարձավ ևեթ
Մաշկիս ահա զգում եմ դողերիդ ալիքները դանդաղ
Երեկոն կրքով պարույր դաջվեցին մտքերիս ագահ։
Մոտենում է շունչս կրծքիդ ու կտրում աշխարհից
Մարմնիդ գծագիրը անգամ կայսրին կիջեցներ գահից
Պարտադրում ես մնալ գիշեր ու ծարավել քեզանով
Ափիդ նստած երազում եմ իմ անխնա սիրո ծով։
Այտերը քո շիկնել են տես ձեռքերիս ազատությունից
Իրանիդ մատնահետքս կզգամ փակ տարածությունից
Սիրիր, տրվիր ինձ լիովին մերկացնենք մենք մեկմեկու
Չէ որ բաբախող սիրտս դարձավ այսօր քեզ համար երկու։
Աղբյուր՝ facebook.com
