Հայկ Խոջոյան – «Տենչ»

Մոտենում է շունչս կրծքիդ ու կտրում աշխարհից
Մարմնիդ գծագիրը անգամ կայսրին կիջեցներ գահից
Պարտադրում ես մնալ գիշեր ու ծարավել քեզանով
Ափիդ նստած երազում եմ իմ անխնա սիրո ծով։

Այտերը քո շիկնել են տես ձեռքերիս ազատությունից
Իրանիդ մատնահետքս կզգամ փակ տարածությունից
Սիրիր, տրվիր ինձ լիովին մերկացնենք մենք մեկմեկու
Չէ որ բաբախող սիրտս դարձավ այսօր քեզ համար երկու։