Չքնաղ ու մութ Ձեր աչքերում,
Տեղ տվեք ինձ լու՜ռ փայլելու…
Ձեր այտերին՝ փոքրիկ մի տեղ,
Մի շրթաչափ Համբուրելու։
Եվ ձեր սրտում մի՞թե չկա
Սրտիս համար փոքր անկյուն,
Թեկուզ և չոր, թեկուզ և կոշտ։
Հավատացե՛ք ես սովոր եմ չոր տեղերին,
Լու՜ռ ցավերին չեմ պարտվում,
Եվ մենության սև խորշերից,
հնար ունեմ միշտ դուրս գալու։
Տվեք ինձ տեղ,
Ձեր սրտի մութ անձավներում,
Լույս չեմ ուզում,
Մթությանն է սիրտս սովոր։
Ինձ տեղ տվեք արարելու ,
Ձեզ, Ձեր ցավից ազատելու,
Ձեր վերքերին՝ դարմանելու…
Ինձ տեղ տվեք,
Չքնաղ ու մութ Ձեր աչքերում…