Գեղամ Բիջոյան — «Մենք սպանել ենք մեր ներսը։ Այն, ինչ անհրաժեշտ է»
Այն, ինչ տեղի ունեցավ նոյեմբերի սկզբին, և ինչն արդյունքն էր 43 օրերի, արդյունքն է շատ ավելի մեծ կորստի և անկման։ Ցավոք միայն հետհայացք նետելիս է պարզ դառնում, որ տեղի ունեցածը կանխատեսելի էր և տրամաբանորեն բնականոն։ Մենք կռվում էինք մեր արժեքների համար։ Մենք կռվում էինք ժառանգաբար մեզ փոխանցված, բայց չընկալված, չհասկացված արժեքի՝ Հայրենիքի համար։ Ինչո՞ւ չընկալված, քանի որ կռվողները կռվում էին բնազդաբար, այնինչ Հայրենիքը հասկանալ է պետք ամեն վայրկյան, իսկ միայն զգացմունքային, զգացական, բայց ոչ մտածված մակարդակում ակտիվ լինելով՝ պատերազմ չես հաղթի, Հայրեիք չես պահի։ Առանց զենք մեռնելով, սակայն ապրելու և հաղթելու համար զենք է անհրաժեշտ, նախապես մտածված ճիշտ քայլեր անել է անհրաժեշտ։
Այն, ինչ տեղի է ունենում այսօր, ավելի սարսափելի է։ Եթե մինչև պատերազմը Հայրենիքը հասկացողները իրենց գործով համոզում էին մյուսներին, հույս էին տալիս, որ համազգային ջանքերի գնով՝ մեր Հայրենիքը կվերաճի ամուր, կիրթ պետության, ապա այսօր Հայրենիքը հասկացողները շարունակում են իրենց գործը, սակայն հույսը մարել է մյուսների մեջ։ Անհույս ապրողների մի մասը, որ հնարավորություն ունի, լքում է և լքելու է երկիրը, բայց մյուս մասը, որ չունի այդ հնարավորությունը, որ էմոցիոնալ մակարդակում ավելի ամուր է կապված Հայրենիքին, չի գնալու, մնալու է, մեռնելու է այստեղ։
Ստեղծված դժվարին իրավիճակում, երբ քաղաքական դաշտը քաոսային խառնաշոթի մեջ է, իսկ ազգը՝ հուսալքության շեմին, առաջնային նշանակության կարևորություն է ձեռք բերում արժեհամակարգային բացը լրացնելը։ Մենք սպանել ենք մեր ներսը, թերարժեվորել մեր արժեքները։ Ճիշտ ժամանակն է վերակենդանացնել, վերարժեվորել գոյաբանական նշանակություն ունեցող արժեհամակարգը, որն անկասկած ենթարկվելու է և ենթարկվում է լուրջ փոփոխությունների, սակայն առանցքում մնալու է Հայրենիքը։ Հայրենիքը հասկանալ և դրա բորօրության համար ամեն վայրկյան աշխատել է պետք։
Հայրենիքը պետք է դառնա գիտակցված արժեք՝ արտահայտության ամենախորը և ամենադետալային իմաստով։ Պետք է հստակ իմանալ՝ որն է մեր Հայրենիքը, ինչ կարիքներ և ինչ առաջնահերթություններ ունի այն։ Ընդ որում ինքնավար պետականությունը կարելի դիտարկել որպես Հայրենիք-արժեքի իրացում։
Միայն համազգայնորեն ընդունված և խորապես գիտակցված արժեքի ձևավորմամբ(կամ վերարժեվորմամբ) կարելի է լուծել ներքին պառակտումների պայթյունավտանգ խնդիրը։ Հայրենիք-արժեքն է, որ պետք է դառնա այդ պառակտումները համախմբող և հայ ժողովրդին մեկ միասնական նպատակի տանող շարժիչ ուժը։
#revolutionaryenlightenment
