Գայուշ Ասոյան – «Անվերնագիր»

Բոլորն էլ, ովքեր թողել են քեզ, մի օր բացդ զգալու են ու փորձելու են քեզ հետ բերել, որովհետև քո չափ իրենց ոչ ոք չի սիրելու։
Քեզ ներելու են, որովհետև իրենց ներող չի լինելու։
Քեզ պահելու են, որովհետև իրենց պահող չի լինելու։
Քո բացը շատ են զգալու ու գիտակցելու են, որ քեզ փոխարինող ոչինչ և ոչ ոք չի լինելու։
Ձեռքերիդ պահանջն են ունենալու, որովհետև իրենց ջերմ գրկող չի լինելու։
Քո կարիքը դեռ շատ են զգալու ու իրենց ներել չեն կարողանալու, որովհետև քեզ ներել էին, երբ դու ոչինչ չէիր արել։
Քո ձայնը կարոտելու են, որովհետև էլ սառը, բայց անկեղծ բառեր ոչ ոքից չեն լսելու։
Քո կարոտը դեռ շատ են զգալու, բայց քո կողմից էլ երբեք չեն կարոտվելու։
Մի գիշեր, կամ մի լուսաբաց քեզ հիշելու են ու էլ երբեք մոռանալ չեն կարողանալու, որովհետև դու նրանց վաղուց էիր մոռացել։
Բոլորն էլ, ովքեր թողել են քեզ, մի լուսաբաց փորձելու են քեզ հետ բերել, ցավոք դու չես մտնում մի տուն, որտեղ ներում են անմեղ մարդկանց։
Աղբյուրը՝ Facebook.com

Ձեզ նույնպես կարող է դուր գալ