Ֆարիդա Մալխասյան – «Հայրենիքը՝ մարտԸնկեր»
Ու մենք ապրեցինք
Մի կյանք՝ մի պիես,
Ու չփոխվեցինք,
Չդարձանք կեղծ «ես»:
Ու մենք ապրեցինք
Մի ողջ կիսանցյալ,
Որ մի չվերթի
Տոմս էր թվացյալ:
Ու մենք դարձանք «վաղը» երկրի,
Ու «այսօր»-ը չվերջացող,
Դարձանք հավերժը աշխարհի,
Այն արևը՝ մայր չմտնող:
Լապտերների մոլորակից մենք լույսեր չխնդրեցինք.
Արևները լույս չեն խնդրում…
Երբ վերջանանք ինչ-որ կյանքում՝
Վստահ եղեք՝ մեզ կգտնեն մի նոր գրքում:
Ինչպիսի՞ն է ձեր արձագանքը
Զվարճալի
0
Օգտակար
0
Սիրելի
0
Վստահ չեմ
0
