որովհետև ժամանակը
էստեղ մայր է.
և ես կարող եմ խոսել ձեզ հետ,
ընդամենը մի բանաստեղծություն՝
խնայելով մորս.
որից չեմ ծնվել
բայց ծնվել եմ
լաբարատորիայում.
ծնվել եմ
ձեզ համար այդքան
ցանկալի ապագայում.
որտեղ առանձնապես
ոչինչ չի կատարվում.

որտեղ օրն է ձանձրալի
և ձանձրալին նույնպես.

որտեղ վեցշաբթիներին
հաջորդում են
յոթշաբթիները
և ութշաբթիները
չեն գալիս
ինչպես փորձանքը
և չի գալիս ապագան
որովհետև արդեն եկել է.
որովհետև
մի բանաստեղծությունը
քիչ է
շատ քիչ է
տեղավորելու համար
այն ինչ չկա ապագայում.
տեղավորելու համար՝
փախուստ
փախուստ
փախուստ

և մեղքը
որ վաճառում են
արևածաղիկի պես
այնքան անահամ է էստեղ.
և սերը այնքան քիչ է
որքան քիչ է
մի բանաստեղծությունը
տեղավորելու համար
այն ինչ չկա ապագայում։

և կարևոր
շատ կարևոր մի բան ևս
սա բանաստեղծություն էր
ապագայի մասին.
որտեղ ապագան
լավ բացատրելու համար
ապագայի մարդուց
որ այսօր ես եմ
պահանջվեց
9 անագամ
շեշտել «ապագա» բառը.