Դավիթ Շահբազյան – «Տրտունջ ի անզորության»
«Տրտունջ ի անզորության»
Դու դարձել ես ինձ ուղեկից ,
Սիրո , ցավի , դավի հետ կից ։
Չես տալիս ինձ հանգստություն ,
Ա՜խ, անիրա՜վ անզորություն ։
Հին վերքերի անու՛շ սպիներ ,
Դուք դարձել եք ինձ ընկեր ։
Ես չեմ տեսել երջանկություն ,
Ա՜խ , չարախինդ անզորություն ։
Լույսից հետո ՝ մոմի նման ,
Պետք չեմ գալու քեզ էլ երբեք ,
Հանգելու եմ ես հավիտյան , –
Օ՜ , աղերսում եմ ՝ այդ մի՛ հերքեք ։
Հանց փողոցի մութ անկյունում ,
Մեկը քեզ է գուրգուրում …
Ես էլ այդ նույն փողոցով ՝ անզորությունն ուսերիս ,
Անցնու՜մ , գնու՜մ եմ հեռուն…
Ինչպիսի՞ն է ձեր արձագանքը
Զվարճալի
0
Օգտակար
0
Սիրելի
0
Վստահ չեմ
0
