Դավիթ Շահբազյան – «Տրտունջ ի անզորության»

«Տրտունջ ի անզորության»

Դու դարձել ես ինձ ուղեկից ,
Սիրո , ցավի , դավի հետ կից ։
Չես տալիս ինձ հանգստություն ,
Ա՜խ, անիրա՜վ անզորություն ։

Հին վերքերի անու՛շ սպիներ ,
Դուք դարձել եք ինձ ընկեր ։
Ես չեմ տեսել երջանկություն ,
Ա՜խ , չարախինդ անզորություն ։

Լույսից հետո ՝ մոմի նման ,
Պետք չեմ գալու քեզ էլ երբեք ,
Հանգելու եմ ես հավիտյան , –
Օ՜ , աղերսում եմ ՝ այդ մի՛ հերքեք ։

Հանց փողոցի մութ անկյունում ,
Մեկը քեզ է գուրգուրում …
Ես էլ այդ նույն փողոցով ՝ անզորությունն ուսերիս ,
Անցնու՜մ , գնու՜մ եմ հեռուն…