Արի մի պահ մոռանանք, թե ով ենք մենք իրականում… Արի մի պահ չլսենք մարդկանց բամբասանքները: Արի չնայենք մեր շուրջը ու չնկատենք մեզ շրջապատող մարդկանց: ...

Բացասական մտքերը կարող են դուրս գալ անսահմանությունից ՝ օվկիանոսի խորության, երկրի խորության, երկնքի խորության մասին, որը կարող է բարձրանալ դեպի անսահմանություն: Բայց իրական կյանքի ...

Ցավով,շտապում եմ քեզ տխրեցնել… Դու միշտ տխրելու ես։ Կտխրես,մինչև անգամ հոգուդ լացի ձայնը լսելու չափ։Փնտրելու ես տխրությանդ աղբյուրը,այն փնտրելու ես ու լրացնելու մարդկանցով,երևույթներով,անգամ կփորձես ...

Կյանքն անթերի է, բայց մենք ենք թերի Մե՛նք եսասեր ենք, մե՛նք շահամոլ ենք Մե՞նք…մենք ամեն ինչ ենք Կամ էլ ոչինչ ենք։ Երկերեսանի շողոքորթ ենք ...

Ու նորից կասեմ՝ բարև քեզ  իմ սեր, ու կասեմ ներիր ինձ սեր, Ներիր ինձ քեզ տվածս ջերմության, ուշադրության ու հոգատարության համար։ Ներիր ինձ կորցրածդ ...

Չկա Դիմակ… Չեմ կարող չանդրադառնալ Երևանյան դեղատների աղքատիկ վիճակին… 20 դրամանոց դիմակները դարձան 300 տեղ-տեղ 400-500 դրամ, իսկ այնուհետև իսպառ սպառվեցին... Այո մեր ազգաբնակչությունը ...

Գիտե՞ս, վախենում եմ… Վախենում եմ, որ մի օր կդադարեմ քո մասին մտածել։ Վախենում եմ, որ մի օր հեռու կլինենք իրարից, չնայած նրան, որ շատ ...

ապրելով երկուսների ու երեքների հիմար թվաբանության մեջ… ես իմ վանդակավոր տետրում գրում եմ “մեկ”… որովհետև դու մեկն ես, երբեք մեկ չլինելով ինձ համար… որովհետև ...

Քանի որ, լինելով “վիրտուալ ընկեր”, ուրեմն կարող եմ, ամբոխի մեջ փնտրել քեզ,գտնել, մեջքի կողմից մոտենալ, երկու ձեռքերով գրկել: Դու գլուխդ շուռ տալով դեպի ինձ ...

Իմ կարոտը քո կարոտին Ինչպես հարբած աշնան քամին, Որ խենթացած թափ է տալիս, Քնքշությունը ծառի թևի… Ելևեջում ինչպես խռովք,,անափ,մեղմիկ Ու շաղ տալիս տխրությունն իր ...