Բիայնա Հովհաննիսյան – «Պատահում է»
Պատահում է հեռանում ենք,
Ու էլ երբե՜ք չենք պատահում,
Պատահում է լուռ ենք մնում,
Ու խոսքերին գերի մնում։
Պատահում է ձևանում ենք,
Բայց և այնպես պաղած մնում,
Պատահում է՝վերջին անգամ
Համբո՜ւյրն անգամ կիսատ թողնում։
Պատահու՜մ է ձեռք ենք պարզում,
Մանուկի պես գրկե՜լ ուզում,
Հետո հանկարծ ետ ենք շրջվում
Ու մանկան պես լուռ խռովում։
Պատահում է մոլորվում ենք
Ու անցյալում բա՜խտ որոնում,
Կորցնում ենք մեզ, պատահու՜մ է,
Բայց անցյալում էլ չե՛նք մնում։
Պատահում է քիչ ենք լինում,
Ու անընդհատ կիսատ մնում,
Ու թե անգամ չենք էլ լինում,
Երազների սե՜րն ենք լինում ։
Պատահու՜մ է մոռանում ենք,
Պատահու՜մ է նեղանում ենք,
Պատահու՜մ է մենք էլ իրար
Չենք պատահու՜մ իրականում։
Պատահու՜մ է ուշանում ենք,
Պատահու՜մ է ուրանում ենք,
Պատահո՜ւմ է գոռոզանում,
Ու ներելը մոռանում ենք։
Պատահու՜մ ենք պատահական,
Ու սիրում ենք, պատահու՜մ է,
Հետո հանկարծ իրար անգամ
Չենք հանդիպում պատահակա՜ն։
