Սիլվա – «Գեղեցկությունը կփրկի աշխարհը…»
Գեղեցկությունը կփրկի աշխարհը
Գեղեցկությունը կփրկի աշխարհը… Հնուց եկող ասույթ է սա, իր արմատներով թերևս հին հույների ժամանակներին հասնող: Շիլլերին է վերագրվում երբեմն այս միտքը, իսկ ավելի հաճախ` Դոստոևսկուն: Գեղեցկությունը կփրկի աշխարհը… Ես չգիտեմ ավելի գեղեցիկ բան, քան աստղերի ու մոլորակների ուղեծրերն են` հարմոնիայի, ներդաշնակության, իրենց իսկ տեսքով սքանչելի կորագծերի այդ ապշեցուցիչ աշխարհը: Եվ որովհետև գեղեցիկ է դա՝ նրանց վարքագիծը, նրանց շարժման հարմոնիան տիեզերական տարածության մեջ, նրանց հետ, այդ մոլորակների ու աստղերի հետ ոչինչ չի պատահի: Նրանք բնավ անտարբեր չեն մեկը մյուսի ՝հանդեպ, նրանցից յուրաքանչյուրի շարժումն ու վարքագիծը անպայման անդրադառնում է մյուսի շարժման վարքագծի վրա: Բայց արի տես, թե ի՜նչ նազանք կա ու ի՜նչ գեղեցկություն նրանց մեջ,ինչպիսի՜ հոգեպարար ճկունություն ու սահունություն մեկը մյուսի կողքով անցնելիս: Գեղեցկությունն է ստեղծում հավերժություն, և անհնարին է հավերժությունը առանց կատարելության, իսկ գեղեցկությունը կատարելություն է ամենից առաջ ու ամեն ինչում: Թող որ մարդը չունենար ոչինչ այս աշխարհում, բայց ունենար այդ` գեղեցկության մշտարթուն զգացողությունը, դրա անհագուրդ պահանջը, այդ անմեկնելի, անբացատրելի, անիրեղեն պատրանքը, որ դառնար մղիչ ուժը իր ձգտումների, անսպառ ակունքը երևակայության, իմաստն ու նպատակը իր իսկ գոյության,ժողովուրդներ հաշտեցնող, աշխարհներ խաղաղեցնող, դառնար չափն ու կշռույթը ամեն ինչի ու ամեն ինչում՝ խոսքում, գործում, արարքներրում— մտածողության արահետներում, դառնալ հավատ,հայրենիք, նվիրում, մի գերագույն նպատակ… ու մարդը հասներ դրան, որ կյանքը դառնար գեղեցկություն և գեղեցկությունը կյանք- այդ դեպքում… այդ դեպքում տիեզերքը կպտտվեր նրա շուրջը…
Հեղինակ՝ Սիլվա Հարությունյան
