Դաջել էր աղջիկը թևին իր թիթեռ, Վարսերը թափվել էին ուսերին նրա, Հասել էին մինչև իր բարակ մեջքին, Ժպիտով նստած այդ գեղեցկուհին, Անդադար նայում էր այդ փոքրիկ ...

Ասացեք նրան, որ երազներն իրականանում են, երբ աստղ է ընկնում: Ասացեք նրան, որ նա գեղեցիկ է… գեղեցիկ է, երբ փոշեբույր անցյալների աղմուկն ուսերին չի քայլում անանցյալ ...

Քեզ կորցրել եմ… ահավասիկ չեմ էլ գտնի… գիտակցում եմ…չկաս արդեն, թեև շնչում ու ապրում ես…էլ չես հայտնվի, թեկուզ տեղդ ու նեղդ գիտեմ…ու փոշմանել չեմ էլ կարող… ...

Մարմինդ կմեռնի անլուր բոլորից , Կլինի աշուն. և անձրև, և թաց… Դողէրոցք ու ցավ, մահացու կսկիծ, Շուշանագույն մաշկ, թախծոտ մի հայացք… Ու ես լո՜ւռ կգամ, չբարևելով՝ ...

Ես՝ Ֆարիդա Մալխասյանս, ծնվել եմ Երևանում, 19.01.2004թ.: Ապրել եմ Աշտարակում, այնուհետև Մոսկվայում, որտեղ գերազանց առաջադիմությամբ սովորել եմ 4 տարի (1-4րդ դասարաններ): Մեդվեդկովոյի N756 գիմնազիայում ունեցել եմ ...

Ինձ ասացիր՝ սիրեմ քեզ այնպիսին, ինչպիսին կաս։ Չլինելու մասին չխոսեցիր։ Հիմա, երբ չկաս, ինչպե՞ս սիրեմ։ Ինձ ասացիր՝ հավատամ հրաշքների ու ես սկսեցի հավատալ քեզ։ Բայց դու ...

Ու նա կրկին գտավ,գտավ իր հոգու խաղաղությունը։Նրա փշրված սիրտը ընդունողը եղավ,նրա ցուրտ հոգին տաքացնողը եղավ,նրա դողացող մատները բռնող ու բռունցք դարձնողը եղավ։։Նրա ցավը մի կում սիրով ...

ես շարունակ գրում եմ, որ գոնե այդպես պահեմ քեզ տողերումս… կողքիս… ինձ համար… եւ ինձ հակառակ… որովհետեւ սեւակյան այն հինգերորդ եղանակի նման էդպես էլ չիրականացար ինձ ...

Եվ սերեր կան, որ Ծնվում են, ապրում, Պարզ մանկան նման… ։ Եվ սերեր կան,որ Ծնվում են, սակայն, Մի օր որբանում… Եվ սերեր կան, Ապրում են Լո՛կ ...

Դու դեռ կաս, դու նստվածքն ես Սրտիս բաժակի, դու շրթներկիս Կարմիրն ես լղոզված, ճերմակ Սպիտակն ես աղավնե սրտիս, Կյանքիս հետքն ես չանհետացող, Դու հեռացել ես, բայց ...