Հեղինակ: Ալլա Մանուկյան
-
Լուսին Մանուկյան – «Առևտուր»
Խանութը,որի ճակատին Ծանր տառերով “Կյանք” է գրված, Դռան վրա փոքր ու աննշան հայտարարված է. “Պահանջվում է վաճառողուհի”: Ցուցափեղկերը լի են Ու արդեն տռզած կանչում են` Արի~, ... -
Հարցազրույց ճանաչված գրող Դավիթ Սամվելյանի հետ
1.Ինչպե՞ս բացահայտեցիք ձեր ստեղծագործական տաղանդը: ▪︎Ես սկսել եմ ստեղծագործել չորրորդ֊հինգերորդ դասարաններից, բայց երբեք չեմ մտածել հետագա գրական ուղու կամ տաղանդի մասին։ Իմ ստեղծագործական տաղանդը բացահայտել է ... -
Ալեքսանդր Խաչատրյան – «Բավական է»
Բավական է ցավը կարոտել, ցավը որդեգրել, ցավով տառապել. Բավական է լինել թաց արցունք ու մասնատվել, Բավական է սերը մոռանալ բայց առաջ շարժվել, Բավական է չարը լռեցնել ... -
Զոզ Հովսեփյան – «Բումերանգ»
Մի օր ամեն ինչ հետ է գալու. քեզ հիշելու են հենց այն պահին, երբ մոռացել ես իրենց, երբ մոռացել ես իրենց՝ քեզ մոռանալը, քեզ կարոտելու են ... -
Զոզ Հովսեփյան – «Կարոտագույն…»
Կարմիր է հոսում ձեռքերից, վերքերից, վանքերից, կիսատված հոգիներում կծկվել է մի բուռ աղոթքը, սեղմվում է կոկորդում, Արցունքները փակում են Տառերիս ճամփան. հոսում են… հոսում եմ… խոսքերս ... -
Զոզ Հովսեփյան – «Պատիվ ունեմ»
Պատերազմը պատռեց ճաղավանդակը հին, որ շատ վաղուց չէր կարկատվել, ու պայթյունի ձայներից խլացան խաղաղության ականջները… ամուր կոճկիր այդ զսպաշապիկը, որ նռնակի պայթյուններից էլ խաղաղությունս չհամրանա, թող ... -
Սերգ Հարությունյան – «Աղ-աղոթք»
Անկենդան հոգով, Բայց հավետաբար, Գալիս եմ ահա Առջևդ խոնարհաբար, Դու օգնիր ո՜վ Հայր, Որ ապրել սիրենք Ու մեր վայրկյաններն Քեզնով ողողենք, Տուր մեզ լինել լուռ Խոսալուց ... -
Նառա Խաչատրյան – «Թե հնար լիներ»
Թե հնար լիներ՝ հետ բերել նորից իմ մանկությունը, Ես կգնայի՝ նորից տեսնելու հուշերիս տունը… Կնստեի մեր աստիճաններին՝ ընկերներիս մոտ, Ուր հրաշք էր դեռ ամեն մայրամուտ, ամեն ... -
Ֆարիդա Մալխասյան – «Խոսիր ինձ հետ»
Չէ, խնդրում եմ… չհարցնես՝ ով եմ: Գուցե ինչ-որ կյանքում որոշեմ, Բայց հիմա չհարցնես: Հետո դու ինքդ ինձ անուն կտաս: Լսում ես չէ՞: Արձագանքի՜ր: …. Ասում էի՝ ... -
Ալյոնա Դումիկյան – «Հոգու կարկատան»
Եկար ու դարձար թելված ասեղը իմ կյանքի՝որով պիտի կարկատեի բզկտված ու քրքրված հոգուս վերմակը։ Ցուրտ էր,մրսում էր հոգիս,անգամ հնով չուզեցիր կարկատվել, տվեցիր մի մաքուր ու սպիտակ ...