Զինվոր (պահլ․ zenavar — զինված, զինյալ), զինված ուժերի անձնակազմի հիմնական մասը կազմող զինծառայողների կատեգորիա։

Հին Հայաստանում կոչվել են զենուվոր, զինավոր, զինակիր։ ԽՍՀՄ զինված ուժերում զինվորի կարգն են դասվում իսկական զինվորական ծառայության մեջ գտնվող շարքայիններն ու եֆրեյտորները։ Փոխաբերական իմաստով՝ որնէ կազմակերպության կամ հասարակական շարժման կարգապահ, նվիրված, կայուն մասնակից։

Զինված ուժեր

Զինված ուժերը (ԶՈւ), պետության կարևորագույն զինված կազմակերպությունն է, որը նախատեսված է երկրի անկախությունն ու անվտանգությունը պաշտպանելու համար։ Զինված ուժերի կոչումը, խնդիրները, կառուցման սկզբունքները, անձնակազմի ուսուցումն ու դաստիարակությունը պայմանավորված են հասարակական, պետական կարգով և պետության քաղաքականությամբ։ Զինված ուժերը օգտագործվել են որպես արտաքին թշնամիներից պաշտպանվելու, այլ պետություններ զավթելու, գաղութային ժողովուրդներ ստրկացնելու և հարստահարելու միջոց, նաև արտաքին քաղաքականություն վարելու գլխավոր հենարան և այլն։ Հաճախ «զինված ուժեր» տերմինի փոխարեն լայն իմաստով կիրառվում է «բանակ» տերմինը: Օրինակ՝ Չինաստանի զինված ուժերը կոչվում են Չինաստանի ժողովրդա-ազատագրական բանակ: Խորհրդային Միության զինված ուժերը կոչվում էին պարզապես Կարմիր բանակ, իսկ 20-րդ դարի կեսից՝ ավելի հաճախ և պաշտոնապես՝ Խորհրդային բանակ: Սակայն բանակը նեղ իմաստով նշանակում է ընդամենը ցամաքային զորքեր: Իսկ առավել նեղ նշանակությամբ «բանակ» տերմինը նշանակում է մի քանի կորպուսից կամ դիվիզիաներից, բրիգադներից բաղկացած զորային միավորում:

Եֆրեյտոր

Եֆրեյտոր (գերմ.՝ Gefreiter), ազատված շարքային զինվորի որոշ պարտականություններից, ջոկի հրամանատարին փոխարինող ավագ կամ լավագույն զինվորի զինվորական կոչում։ Առաջին անգամ շնորհվել է Գերմանիայում (17-րդ դար )։ Ռուսաստանում մտցվել է 1716 թվականին՝ Պետրոս I-ի Զինվորական կանոնադրությամբ, խորհրդային բանակում՝ 1940 թվականի նոյեմբերից։ Եֆրեյտորը շարքայինից անմիջապես հետո տրվող զինվորական կոչումն է։ Շնորհվում է գերազանց ծառայության համար։