NewsFlow.am -ի զրուցակիցն է «Բռնիր ձեռքս. ես վախենում եմ» և «Խավարից այն կողմ» գրքերի հեղինակ՝ Արմեն Նիազյանը:

-Արմեն, գրելը Ձեզ համար ի՞նչ է:

• -Գրելն ինձ համար հոգուս աղաղակն է: Այն արտահայտվելու, սրտի եղածը թղթին հանձնելու միջոց է: Չէի ասի, թե այն միշտ հանգստացնում է, տանում անդորրի մեջ, ինչպես ընդունված է պատկերացնել՝ բնության մեջ, գետի քչքչոց, ծիտիկների դայլայլ… Չէ՛, երբեմն լինում է ճիշտ հակառակը՝ գրելու ընթացքը կարող է լինել փոթորկուն, զգացմունքային վայրիվերումներով, սրտի ու մտքի ալեկոծություններով: Բայց կարևորն այն է, որ, անկախ նրանից, թե ինչ զգացումներով ու ապրումներով է եղել ընթացքը, վերջում ապրում ես բավարարության հաճելի զգացում:

-Ի՞նչն է Ձեզ մոտիվացնում գրել և ինչ դժվարություններ ունեք գրելիս։

• -Սկսեմ նրանից, թե ինչն է խանգարում գրել՝ այլ մարդկանց ներկայությունը, անցուդարձը, ձայները: Սիրում եմ գրել կատարյալ մենակության և լռության պայմաններում, անպայման սենյակում փակված, որ ընթացքում որևէ մեկը չգա, չխանգարի… Բայց նաև խոստովանեմ՝ ցանկացած վայրում գտնված ժամանակ կարող է մի միտք ծագել, մի գաղափար, մի պատկերավոր համեմատություն, ու արագ վերցնեմ հեռախոսս կամ թուղթ-գրիչ ու գրառումն անեմ, հետո՝ մենակության մեջ արդեն անդրադառնալու համար:

-Ըստ Ձեզ՝ ո՞րն է գրքի բուն ասելիքը։

• -Ցանկացած գիրք պիտի ասելիք ունենա: Եթե ասելիք չունեցավ, այն կհայտնվի ու շատ արագ կանհետանա, որքան էլ գունեղ գովազդվի: Մի գուցե շատ ժամանակակից չհնչի ասածս, բայց ինձ համար գրքի թիվ մեկ ասելիքը պիտի լինի կրթելը: Այն պիտի ինչ-որ բան փոխանցի իր ընթերցողին: Այն պիտի ազդեցություն ունենա իմ ու քո կյանքին, մտածելակերպին, աշխարհայացքին մի նոր որակ հաղորդի:

-Օրվա մեջ կա՞ն այնպիսի ժամեր, որ կարելի է ասել Ձեր մուսայի ժամն է։

• -Ցանկացած ժամանակ էլ մուսայի ժամ է, երբ ուզի, ինքը կարող է գալ, բայց առավելապես գիշերներն է լինում, որ կարող ենք հանդիպել, նստել, զրուցել երկար ժամանակով:

-Արմեն, ինչո՞ւ հենց «Խավարից այն կողմ»։

• -Գրքի տպագրությունը հետաձգվում էր ամիսներ շարունակ՝ միայն վերնագրի պատճառով: Ի վերջո կանգ առանք «Խավարից այն կողմ» տարբերակի վրա, որովհետև ամբողջ գրքում խավարի ու լույսի կռիվ է, որովհետև մեզնից յուրաքանչյուրի ներսում այդ կռիվն ամեն օր կա:

Գրքի նպատակներից մեկը լույսի արժևորելն է և ընթերցողին առաջնորդել ապրելու խավարից այն կողմ՝ որտեղ ավելի շատ լույս կա:

-Նախորդ գրքի շեշտադրումն անտարբերությունն էր, կոչը՝ միմյանց ձեռք բռնելու… Ի՞նչ կոչ/ասելիք ունի «Խավարից այն կողմ» գիրքը:

• -Յուրաքանչյուրիս սրտի խորքում հնչում են հարցեր, որոնք պահանջում են անկեղծ պատասխաններ: Այսպիսի հարցերի ու դրանցից բխող հետևանքների մասին է գիրքը: Այն մանկատան երեխային պիտի սովորեցնի ճիշտ մուտք գործել կյանք, անձնական դրամատիկ պայքարներով անցած հոգևորականի շուրթերով փոխանցի կարևոր դասեր և արժեքներ երիտասարդներին, չիր վաճառող ուսանող աղջկա օրինակով սովորեցնի պայքարել ու չհանձնվել: Չէ՞ որ, ի վերջո, հաղթելու է Լույսը:

-Ո՞րն է բոլոր ժամանակների Ձեր սիրելի մեջբերումը: 

• -Աստվածաշնչյան ոսկե կանոնը՝  «Ինչ որ կուզես, որ մարդիկ քեզ անեն, նույնն էլ դու արա նրանց» Ավետարան ըստ Մատթեոսի, 7.12:

-Ունե՞ք նպատակ կամ ցանկություն նոր գիրք գրելու։

• -Երրորդ գրքի մասին առաջին անգամ մտածեցի այն վայրկյանին, երբ տպարանից վերցրի «Խավարից այն կողմ» գրքի առաջին օրինակը:

-Ի՞նչ խորհուրդ կտաք ներկայիս գրողներին։

• -Մեր ազգում բոլորը հենց խորհուրդ տալուց են լավ: Եկեք ես որևէ մեկին խորհուրդ չտամ: Պարզապես ասեմ, թե ինչն է ինձ համար կարևոր. Ցանկացած գիր պիտի սրտից բխի: Միայն անկեղծ սրտից դուրս եկածն է ի զորու թափանցել ընթերցողի ներսն ու հասնել սրտին:

-Ի՞նչ ունեք ասելու այն մարդկանց, ովքեր հետևում են Ձեր գրական կյանքին:

• -Շարունակեք հետևել )) Այս մասին հաճախ չեմ բարձրաձայնում, բայց միշտ սրտի թրթիռով եմ կարդում յուրաքանչյուր նամակ, որտեղ ընթերցողը շնորհակալություն է հայտնում, որտեղ գրում են, որ գիրքն իրենց կյանքում ազդեցություն ունեցավ, ինչ-որ դրական փոփոխություն բերեց: Դա մեծագույն գնահատականն է ինձ համար:

-Ի՞նչ սկզբունքներով եք առաջնորդվում կյանքում, և ո՞րն է ըստ ձեզ երջանկության գաղտնիքը։

• -Սկզբունքները շատ են՝ կախված ժամանակից, առօրյա խնդիրներից, բայց որպես սկզբունքների մի ամբողջական հավաքածու՝ կասեմ. Փորձում եմ ապրել աստվածաշնչյան արժեքներով ու սկզբունքներով: Երջանկության, կյանքի լավացման, լավատեսության և այլ բազում դրական փոփոխությունների համար ինձ համար հիմնային դեր և հեղինակություն ունի Աստվածաշունչը, ինչը և խորհուրդ կտամ հաճախակի կարդալ:

-Եթե կարողանայիք հայտնվել որևէ գրքում, ո՞րը կընտրեիք ու ինչո՞ւ: 

• -Եթե միայն հնարավորություն լիներ նման ճամփորդություն կազմակերպե՜լ… Որևէ գիրք առանձնացնել չեմ կարող և չեմ ուզում, բայց դա կլիներ մի ճամփորդություն, որից իրական կյանք վերադառնալը կլիներ բավականին դժվար:

-Եվ, ի վերջո, ծանոթ եք կայքին, ի՞նչ կարծիք ունեք մեր կայքի մասին ու ինչ հորդոր կուղղեք մեր լսարանին։

• -Ապրեք: Շատ լավ գործ եք անում: Ձեր կայքը, որքան որ ծանոթ եմ, լավ հարթակ է հանդիսանում երիտասարդներ ինքնաարտահայտման, դրսևորման համար, հրամցնում է ճանաչողական, հետաքրքիր, «ոչ շաբլոն» նյութեր, ինչը գովելի է:

-Վերջում մեր զրույցն ավարտեք գրքի այն հատվածով, որը կցանկանայիք յուրաքանչյուրն իմանար։

• -Մեջբերումը «Խավարից այն կողմ»  գրքից  է.

Եթե հիվանդությունը որոշել  է գողանալ քո ապագան, ինչո՞ւ ես ներկադ էլ ինքնակամ տալիս նրան: Քանի դեռ շնչում ես, ուրեմն հույս կա, ապրի՛ր, ուրախացի՛ր քեզ ընձեռված հնարավորությամբ, ապրի՛ր այսօրդ, անհագուրդ կո՛ւլ տուր այն օդը, որ տրված է քեզ, սովորի՛ր ապրել մեռնելուց առաջ…  Մի շտապիր թաղել ինքդ քեզ, ուրիշներն են դրա վարպետը, դու ապրի՜ր, ապրի՜ր, ապրի՜ր ամեն վայրկյանդ…:

• -Ձեզ  նույնպես  շնորհակալություն: