Արևիկ Սիմոնյան – «Սեր թե՞ խենթություն»

Արևն էլ մեր սիրուց արդեն շիկացած,

Ուզում է զովացնել սիրտը բոցավառված,

Փերիներն էլ մեր գլխավերևում շուրջպար բռնած,

Մեր սիրո երգն են երգում կարծես հմայված։

Եվ մենք նայում ենք նրանց զարմացած,

Պարի ենք մտնում սիրուց խենթացած,

Աստղերն էլ մեզ՝դիտում ապշահար եղած,

Իսկ լուսինը՝արտասվում՝գլուխը խոնարհած։

Անձրև տեղաց ամպերից մոլեգնած,

Իսկ մենք պարում ենք լրիվ թրջված,

Աշխարհից հեռու, բոլորից կտրված,

Սիրում ենք միմյանց մենք խելագարված։