Արևի աղջիկ Բիայնա – «ԹԵ ԿՆՈՋԸ ՍԵ՜Ր ՆՎԻՐԵՍ…»
Թե կնոջը
Սեր նվիրես, սե՜ր կստանաս,
Թե՝ ջերմություն, կջերմանա՜ս,
Թե, որ անհոգ կյա՜նք նվիրես,
Մի ո՜ղջ աշխարհ ետ կվերցնես։
Թե սե՜ր, հարգա՜նք դու տաս նրան,
Երջանկությա՜ն ծով կգտնես,
Թե գի՜ժ, խելա՜ռ արարք անես,
Սիրտն ու հո՜գին միշտ կշահես։
Թե սխալվե՛ս, հանկարծ ընկնես,
Չմտածե’ս, վեր կելնես,
Թե ցանկանաս տուն կառուցել,
Քարը քարին նա կշա՜րի…
Ու թե ուզես դու ծառ տնկել,
Ծա՜ռդ անվերջ նա կջրի,
Թե երազանք մտքում պահես,
Երազա՜նքդ կկատարի…
Թե աշխարհի տե՜րը լինես,
Ողջ աշխարհին տե՛ր կկանգնի,
Բայց, թե հանկարծ նրան խաբե՜ս,
Մի ամբողջ կյանք խաբվա՜ծ կապրես։
