Արևի աղջիկ Բիա – «Իմ անվերջակետ…»

Դու ինձ սիրել ես
Ամեն ինչից վեր,
Եվ պաշտել ես ինձ
Ամենքից էլ վեհ։
Ամեն բան մերժել,
Ամեն ինչ հերքել,
Եվ ամենքից զատ
Ինձ դարձել ընկեր։
Ինձ հետ տխրե՜լ ես,
Ինձ պես խենթացե՜լ,
Ինձ հետ գժվե՜լ ես,
Ինձ պես մանկացե՜լ։
Ինձ հետ շառաչել,
Ինձ հետ հառաչել,
Մեղանչել ինձ հետ,
Բայց և վեհացել։
Ապրել ես ինձնով,
Եվ արբել ինձնով,
Թեև պաշտել ես,
Նաև`”ատելով”։
Եվ հակասական
Թվացող ելքում
Մի անհնարին
Հարց է ինձ տանջում։
Ու եթե ոչ դու`
Ապա էլ ո՞վ է…
Ի՜նձ փայփայելու,
Ի՜նձ գուրգուրելու,
Սիրտս շոյելու,
Ձեռքս բռնելու։
Կրկին ու նորից,
Նորեն, նորովի
Ինձնով ապրելու,
Ինձնով շնչելու։
Եվ եթե ոչ դու`
Ապա էլ ո՞վ է
Իմ ու քո հոգին
Հիմքից կերտելու։
Ձեռքդ տուր, իմ խե՜նթ,
Իմ անվերջակետ…