Արա Ալոյան – «Ուսուցիչ»

Ուսուցիչ բառով կոչել են նրան,

Ով երկիր իջավ՝ հոգին կրթելու,

Ահա՜, այդպես էլ երկյուղով, վարա՜ն,

Քեզ եմ ակնածում, Ուսուցիչ իմ լույս:

Ուսուցիչ բառով կոչել են Նրան,

Ով գի՛րն ստեղծեց, դպրությունը մեր,

Ահա՜, կանգնել եմ քեզ դեմ-հանդիման,

Ուսուցի՜չ իմ թանկ, բոլորանվեր:

Դու ծնողաբար և այնքան ներո՜ղ

Բացում ես մեր դեմ կաճառը մտքի,

Տանում գիտության արահետներով,

Որ չսայթաքենք, որ կանգնե՛նք ոտքի:

Ուսուցիչ բառով հենց Ձե՛զ ենք կոչում,

Դո՛ւք, որ չունեցաք խոնջանք ու դադար,

Դո՛ւք, որ մարդկության երազն անրջում

Եվ արարում եք գոյության հնար:

Ուսուցիչ բառով…Չէ՜, բառից անդի՜ն

-Հա՜ր մեծարելով, հոգեբուխ, սրտա՜նց

Կոչում են հենց Ձե՛զ սերունդներն անթիվ,

Երեկ եվ այսօր ու վա՛ղն անկասկած…