Ճանաչիր ինձ – Անի Արզումանյան
Ողջույն, ես Անին եմ։ Ծնվել եմ Երևանում, մաթեմատիկոսների ընտանիքում։ Մշտապես շրջապատված լինելով մաթեմատիկոսներով ու ֆիզիկոսներով`ես մաթեմատիկայից, մեղմ ասած, այնքան էլ գլուխ չեմ հանում։ Հետաքրքրված եմ լեզուներով և այժմ էլ սովորում եմ Բրյուսովի անվան պետական համալսարանում։ Դեռ վաղ տարիքից շատ եմ սիրել նկարել, տան բոլոր պատերի վրա ստեղծագործում էի։ Երբ նկարում եմ, յուրահատուկ հանգստություն եմ զգում։ Միշտ նկարչությունն ինձ համար միլիոնավոր բառերի փոխարեն է եղել։ Չորս տարի հաճախել եմ նկարչական, բայց այն ինձ համար ավելի շատ զբաղմունք է, քան մասնագիտություն։
Շատ եմ սիրում նաև երգել։ Առիթը բաց չեմ թողնում երգելու համար, անկեղծ ասած տան անդամներին նույնիսկ արդեն նյարդայնացնում եմ իմ ձայնով։ Դպրոցում երգչախումբ եմ հաճախել։ Ազատ ժամանակ նաև երգեր էի գրում, չնայած որ դրանցից ոչ մեկը հիմա չեմ հիշում։ Զգալ երաժշտությունը լռության մեջ աննկարագրելի զգացում է ինձ համար։
Ինչ վերաբերում է պարելուն, առաջ շատ կաշտկանդվում էի և անգամ խնջույքներին չէի պարում ու հենց այդ վախը հաղթահարելու համար սկսեցի պարել և, կարելի է ասել, նոր տաղանդ բացահայտեցի իմ մեջ։ Նույնիսկ քննություններին պատրաստվելիս, որպեսզի կարողանայի արթուն մնալ, միացնում էի երաժշտությունն ու սկսում պարել, այնքան, որ անգամ մոռանում էի դասերի մասին ու ողջ գիշեր անցկացնում էի պարելով։
Երկու տարի առաջ որոշեցի նաև սպորտով զբաղվել ու այն փոխեց իմ ողջ կյանքը։ Սկսեցի ֆրիզբի խաղալ։ Թիմային աշխատանքը, պայքարելն ու չհանձնվելը սովորեցի մեր խաղերի ընթացքում,այն ինձ զարգացրեց և՛ ֆիզիկապես , և՛ հոգեպես։
Հետևեք Ինձ՝
Հեղինակ` Լուսինե Դավթյան
